kīskõ ¤56 vt
(a) kiskuda, rebida, katkuda ▫ plēst, raut, plosīt - kä’dst kīskõ käest rebida ▫ izraut no rokām; ibūkši kīskõ juukseid kiskuda ▫ plēst matus; nīņi kīskõ niini kiskuda ▫ plēst lūkus; jarā kīskõ ära kiskuda ▫ noraut; kațki kīskõ katki kiskuda, katki rebida ▫ saplēst, pārraut; lǭigi kīskõ lõhki kiskuda ▫ pārplēst; ulzõ kīskõ välja kiskuda ▫ izraut
- Kalāmī’ed i’zt võitõ jettõ touvõ kä’ddõ eņtš tõurõd võrgõd jarā kīstõbõks. Kalurid ei võinud jätta oma kalleid võrke tormi kätte katki rebida. ▫ Zvejnieki nevarēja atstāt savus dārgos tīklus vētras varā saplosīšanai. Või sa tǭ’d mīnda lǭigi kīskõ? Kas sa tahad mind lõhki kiskuda? ▫ Vai tu gribi mani pārplēst? Pi’ņ kīskiz mīnda bikšõraigāst . Koer kiskus mind püksisäärest. ▫ Suns plēsa mani aiz bikšu starām. Ta kīskõb tegīž ibūkši eņtšõn. Ta katkub jälle oma juukseid. ▫ Viņš atkal plēš sev matus. KK78.3; 86a47; KK77a
(b) kiskuda, kakelda ▫ plēsties - Kīskõb ne’i, ku kǭrad lǟ’bõd pi’ds ga’isõ. Kistakse nii, et karvad lendavad õhus. ▫ Plēšas tā, ka spalvas iet pa gaisu. KK77a
(c) harida ▫ uzplēst - kīskõ i’lzõ üles harida ▫ uzplēst 79.1
- Sīe atmatā kīskiz i’lzõ. See sööt hariti üles. ▫ To atmatu uzplēsa.
|
