kīerõ 1 ¤49 vt
(a) keerata, käänata, väänata ▫ griezt, apgriezt apkārt - ambidi kīerõ hambaid kiristada ▫ griezt zobus; kīerõ vie’dst ulzõ vett välja väänata ▫ izgriezt ūdeni; ǭ’rõnd kīeriz vie’dstõ ulzõ riietest väänas vett välja ▫ izgrieza ūdeni no drēbēm Mt22.13; 79.12
- Ta kīeriz eņtš sīlmad jarā . Ta keeras oma silmad ära. ▫ Viņš aizgrieza savas acis projām. KK77a
(b) keerutada ▫ tīt - Lānga kīerõb ku’bbõ. Lõng keerutatakse kokku. ▫ Dziju satin kopā. KK78a59
(c) pöörata ▫ griezties - kiļļizõl, ma’g pǟl, sǟlga pǟl kīerõ külili, kõhuli, selili pöörata ▫ pagriezties uz sāniem, vēdera, muguras; tā’giž kīerõ tagasi pöörata ▫ atgriezties Mt5 13; KK78a57
- Ta ko’gtiz, kui tā’giž bro’utšiji ja kui kīeriji. Ta proovis, kuidas [auto] tagasi sõidab ja kuidas pöörab. ▫ Viņš mēģināja, kā [auto] brauc atpakaļ un kā pagriežas. 152.2
(d) eksitada ▫ mulsināt - jarā kīerõ ära eksitada ▫ samulsināt
(e) kaasa kiskuda, innustada ▫ aizraut - jarā kīerõ kaasa tõmmata ▫ aizraut līdzi Ga2.13
|
