sīedõ ¤7 vt süüa ▫ ēst - švakkõ sīedõ viletsalt süüa ▫ slikti ēst KK78
- Sǭb lemḑi sīedõ. Saab sooja süüa. ▫ Dabū siltu ēdienu [~ ēst]. Ta sīeb ma’g tǟ’dõks. Ta sööb kõhu täis. ▫ Viņš pieēd pilnu vēderu. Ta sei ulzõ sīe sīemnāiga. Ta sõi ära selle söögi ▫ Viņš izēda to ēdienu. Ta sīeb eņtšõn a’mmõ si’zzõl. Ta sööb enesele kõike sisse. ▫ Viņš apēd visu [~ ēd sev visu iekšā]. Sīeb ne’iku nǟlgali, ku ä’b vȯlks sīedõ nǟ’nd. Sööb nagu näljane, kui poleks süüa näinud. ▫ Ēd kā badā, kā nebūtu ēdienu redzējis. Ta sīeb pitkād ambõdõks – ta sīeb, ku ä’b ūo tǭ’mõst, ku ä’b smek. Ta sööb pika hambaga – ta sööb, kui ei ole tahtmist, kui ei maitse. ▫ Viņš ēd ar gariem zobiem – viņš ēd, kad nav vēlēšanās, kad negaršo. Ta sīeb amā sūkõks (~ sūr sūkõks; ~ sū täuž). Ta sööb kogu suuga (~ suure suuga; ~ suu täis). ▫ Viņš ēd ar gardu [~ visu] muti (~ lielu muti; ~ pilnu muti). Ī’ž ä’b sīe ja tuoizõn ka ä’b ānda. Ise ei söö ja teisele ka ei anna. ▫ Pats neēd un citiem arī nedod. Mīez sei sīe naiz pierzgõ. Mees rikkus selle naise elu ära [~ pani selle naise perse]. ▫ Vīrs sabojāja tai sievietei dzīvi [~ apēda to sievu dibenā]. KK77 a; KK77b; KK78a21; KK78b28; KK77
|
