piettõ ¤19 vt
(a) petta ▫ krāpt, mānīt - jarā piettõ ära petta ▫ piemānīt 2Pt2.14
- Ta pietāb mīnda. Ta petab mind. ▫ Viņš mani krāpj. KK78b16
(b) valetada ▫ melot KK78- Ta pietāb siedā mi’nnõn. Ta valetab seda minule. ▫ Viņš to man melo. Ta ne’i je’nnõ pietāb ku irm u’m kūldõ. Ta nii palju valetab, et hirm on kuulata. ▫ Viņš tik daudz melo, ka bail ir klausīties. Pietāb ne’i, ku mittõ sīlmad ä’b likkõt. Valetab nii, et silmgi ei liigu. ▫ Melo tā, ka ausis [~ acis] nekustās. Ta pietīz tä’m pǟl. Ta valetas tema peale. ▫ Viņš apmeloja viņu. Ku mi’nnõn u’m kītõmõst, mi’nnõn u’m pietāmõst. Kui ma pean ütlema, siis ma pean valetama. ▫ Ja man ir jāsaka, man ir jāmelo. Kis pietāb, võib vālda mustāks tī’edõ. Kes valetab, võib valge mustaks teha. ▫ Kas melo, var baltu padarīt melnu. Ta pietāb ne’i, ku sū vǟndab. Ta valetab nii, et suu suitseb [~ kerib]. ▫ Viņš melo tā, ka mute pinas. Pietāb ne’iku pi’ņ. Valetab nagu koer. ▫ Melo kā suns. KK77 a; KK77b; KK78b16
|
